We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Α​θ​ή​ν​α​. Letnie repetycje

by Marcin Dymiter

supported by
Michalina
Michalina thumbnail
matutinum
matutinum thumbnail
no_nick
no_nick thumbnail
S. Boyle
S. Boyle thumbnail
Jakub Knera
Jakub Knera thumbnail
Bartkuf Nowicki
Bartkuf Nowicki thumbnail
nitjsefni
nitjsefni thumbnail
/
1.
Οδός Διονυσίου Αρεοπαγίτου 11:21
buy track
2.
Εθνικός Κήπος 14:04
buy track

about

W Atenach słońce w sierpniu wydaje się być w ciągłym zenicie, a powietrze jest tak gorące, że w jego drganiach pojawiają się fantazyjne widma, śródziemnomorskie fatamorgany. Wszędzie rozbrzmiewa muzyka. Wpisana w przestrzeń, zespolona z nią mocno i tak długo obecna, że już prawie nikt z miejscowych jej nie zauważa. Brak atencji dla archaicznego spektaklu dźwiękowego dziwi przybysza z Północy. Ściany, bruk i budynki pulsują, drzewa i krzewy rezonują, przenosząc wibracje powstające w małych organizmach cykad.

Trudno je dostrzec. Niemal zrośnięte z pniami drzew, gałęziami, są po prostu obecne. Nie sposób uwolnić się od wydawanych przez nie dźwięków, od słuchania. Kompozycje cykad wpisują się w koło czasu i logikę natury. Wieczorem mieszkańcy spacerujący po ulicy u podnóża Partenonu stają się częścią tej symfonii. Podobnie jak gwar kawiarni, hałas ulicy, miejski rytm. Dźwięki gęstnieją tak, że już nie wiadomo, czy to gra wyobraźni, czy rzeczywistość.

Cykady przetrwały rozkwit, upadek, najazdy, kryzys. Są poza wszelkimi systemami, poza gospodarczym czy politycznym naciskiem. Burzliwe dzieje Akropolu stanowią zapis walk o dominację. Budowle przechodziły z rąk do rąk, stając się symboliczną areną władzy. Upadki kolejnych mocarstw, spektakularne zwycięstwa. Obrócone w pył marmurowe kolumny. A cykady przez wieki powtarzały swoje misternie złożone rytmy. Powtarzalność, powrót, repetycja. Ciągłość. To, o czym śni „ludzka kultura”.

Ateny falują, migocą, mienią się. Dźwięki płyną ulicami, wypełniają każdą szczelinę, odbijając się od ścian. Rozlewają się niczym magma. Każde drzewo stanowi źródło niekończących się rytmów, niewidzialnego misterium, które rozgrywa się w całym mieście. Cykady mają głos.

Αθήνα
Summer Repetitions
 
August in Athens, the sun seems to have halted at a perpetual zenith, the heat is so intense it makes the air shimmer with fantastic apparitions, Mediterranean mirages. All is full of music. Embedded in space, ever so present, it has been there for so long that hardly any local notices it anymore. That this archaic spectacle of sound should go unheeded puzzles the traveler from the North. Walls, cobblestones and buildings pulsate, trees and shrubs resonate, brought to life by the vibrating call of cicadas.
 
Spotting them is hard. Nearly grown together with tree trunks and branches, they are more like a presence. There is no way you can escape the sounds they make, no way you can shut them out. Pieces composed by the cicadas harmonize with the circle of time, follow the logic of nature. In the evening, people strolling at the foot of the Parthenon become part of this symphony. Along with the din of the café, the noise of the street, the rhythm of the city. Sounds keep on thickening till the line between imagination and reality blurs.
 
The cicadas have seen times of prosperity and downfall, survived hardship and military onslaught. They are outside all systems, impervious to economic or political pressure. The turbulent history of the Acropolis tells of struggles for supremacy. Buildings changed hands, becoming a symbolic arena of power play. Great nations fell, spectacular victories were won. Marble pillars turned to dust. And all the while, the cicadas rehearsed their elaborate rhythms. Recurrence, return, repetition. Continuity. The stuff “human culture” dreams of.
  
Athens breaks into waves, it sparkles, it glitters. Sounds flow down the streets, filling the tiniest crack, bouncing off the walls. Spilling out like lava. Every tree sprouts an infinity of rhythms, enacting an invisible rite of mysteries over the whole city. The cicadas have a voice.   
 
Recordings carried out with binaural microphones at the foot of the Acropolis, in the vicinity of Dionysiou Areopagitou (Οδός Διονυσίου Αρεοπαγίτου) and in the National Garden (Εθνικός Κήπος).

credits

released December 8, 2019

Nagrania zostały zrealizowane za pomocą mikrofonów binauralnych u podnóża Akropolu w okolicach Dionysiou Areopagitou (Οδός Διονυσίου Αρεοπαγίτου) oraz w Ogrodzie Narodowym (Εθνικός Κήπος).

Field recording, mix, mastering: Marcin Dymiter
Redakcja i korekta/ edition and proof-reading: Małgorzata Ogonowska
Tłumaczenie/ translation: Mateusz Topa
Projekt/graphic design: Ania Witkowska

license

all rights reserved

tags

about

Marcin Dymiter image

Marcin Dymiter Poland

Marcin Dymiter also creates sound maps, he's the author of the series of albums the "Field Notes”. He leads audio workshops and other activities that present the idea of field recording. Marcin Dymiter works with electronics, and improvised music. He creates sound installations, radio podcasts, soundtracks for films, theatre performances, exhibitions and public spaces.

Photo: Anna Rezulak ... more

contact / help

Contact Marcin Dymiter

Streaming and
Download help

Redeem code

Report this album or account

If you like Marcin Dymiter, you may also like:

Bandcamp Daily  your guide to the world of Bandcamp

On Bandcamp Radio

Saxophonist Isaiah Collier chats about his new LP and the influence of Pharoah Sanders.
listen now